Noworocznie...

Nowy Rok, nowe plany i marzenia. To szczególny dzień, więc zamierzam spędzić go... w domu, z tymi, których kocham, z tymi, z którymi chce planować i marzyć.
Jaki jest mój plan? Kilka dobrych filmów, coś do przekąszenia, coś do wypicia. A w międzyczasie dużo rozmów o wszystkim. Na Nowy Rok życzę i sobie i Wam szczęścia, miłości i przede wszystkim dobrego humoru. I wytrwałości w noworocznych postanowieniach, tym którzy mają tą wytrwałość, żeby je jeszcze robić ;)


W prezencie świątecznym otrzymałam najnowszą książkę Nigelli Lawson "Nigellissima", a więc będzie dużo Nigelli po włosku :) Zamierzam ugotować wszystko co tylko nie zawiera mięsa! Od wielbionego przeze mnie szpinaku zacznę. Danie jest proponowane jako przystawka, ale swobodnie może stanowić lekką kolację dla dwojga, w towarzystwie wiejskiego razowca i lampki białego wina.

Szpinak zapieczony z ricottą i gałką muszkatołową
dla 2 osób
przepis z książki "Nigellissima" Nigella Lawson, z małymi modyfikacjami

Składniki:
2 łyżki oliwy
2 ząbki czosnku, jeden posiekany, drugi tylko obrany
370-400 gr mrożonego szpinaku w liściach
3 łyżki białego wina
4 łyżki tartego parmezanu (plus ewentualnie jedna do posypania po wierzchu)
3 łyżki ricotty
pieprz i sól do smaku
gałka muszkatołowa, najlepiej świeżo starta
3 jaja

Piekarnik rozgrzać do 200 stopni, niewielką żaroodporną formę (ja użyłam owalnej o długości 25 cm) wysmarować masłem. W woku lub szerokim rondlu rozgrzać oliwę i na średnim ogniu podsmażyć posiekany i cały ząbek czosnku (uwaga, żeby nie zbrązowić, bo będzie gorzki i niejadalny!). Wmieszać rozmrożony szpinak, zwiększyć płomień i dodać wino. Podsmażyć chwilkę razem. Zdjąć z ognia, dodać parmezan oraz ricottę. Doprawić do smaku solą, pieprzem i gałką muszkatołową (spora szczypta, a nawet dwie). Wmieszać jaja i przełożyć do formy. Zapiekać w piekarniku ok. 10 minut. Po wyjęciu z piekarnika odstawić na 15 minut. Podawać z chlebem na kolację, lub jako dodatek do innych dań.

Smacznego!

Święta Święta i po Świętach...

Wiem, że poświąteczny czas nie sprzyja myśleniu o jedzeniu. Zwłaszcza u tych - do których zaliczam się i ja- co nawieźli góry zapasów jedzenia z domów rodzinnych. Ciasta, ciasteczka, sałatki, śledziki poupychane w lodówce, zamrażarce, na balkonie i parapetach :) I niestety sprawdza się znany scenariusz: na świąteczne smakołyki nie mogę już patrzeć, nie mówiąc już o zjedzeniu. Wszystkim przeciążonym proponuję odskocznię - Makaron Ladacznicy (nie, to nie ja wymyśliłam tą nazwę, ale przyznaję - ma magiczną moc przyciągania). Pomidorowo, pikantnie, a przede wszystkim lekko i nie ma nic wspólnego ze świątecznymi smakami!



Spaghetti alla Puttanesca
dla 4 osób
przepis zaczerpnięty z książki "30 minut w kuchni" Jamie Oliver

Składniki:
oliwa
8 filecików anchois
2 ząbki czosnku drobno posiekane
mała papryczka chilli suszona  pokruszona lub świeża czerwona posiekana
ok. 700 ml passaty lub 2 puszki pomidorów (przesiekanych)
1 łyżka kaparów
1 puszka tuńczyka 
pęczek natki pietruszki 
cynamon 
cytryna
makaron spaghetti

Ok. 3 łyżki oliwy rozgrzać na patelni, dodać posiekany lub przeciśnięty przez praskę czosnek, kapary i anchois. Dodać papryczkę chilli i posiekane łodyżki natki. Smażyć 2 minuty mieszając. Dodać tuńczyka, szczyptę cynamonu i passatę/pomidory z puszki. Gotować ok. 10 minut aż sos zgęstnieje. Doprawić sokiem z cytryny, ewentualnie solą i pieprzem do smaku. Wymieszać z ugotowanym makaronem. Podawać posypane posiekaną natką pietruszki.

Smacznego! 

Święta...

Za co lubię święta...?
- za rodzinę, z którą spędzam najintensywniejszy czas w roku. Do znudzenia. Do zakłócenia. Ale razem.
- za slow food w rzeczywistym znaczeniu, prawdziwe polskie niezmienne od dziesiątek lat potrawy, które nadają jakiś rytm, poczucie chociaż chwilowego bezpieczeństwa
- za śnieg/zimno, które męczy i cieszy jednocześnie.
- za choinkę i prezenty pod nią, dobierane nie pod kątem kto da więcej i lepiej, ale kto da coś od serca.
- za refleksje i podsumowania, a nawet za postanowienia, bo zawsze wiążą się z nadzieją i chęcią zmian na lepsze.

I tak czekając na święta, zagryzam makaron od kulinarnego idola Mężuli Jamiego Olivera. Mocno cytrynowy, ekspresowy w przygotowaniu. Polecam zwłaszcza miłośnikom kwaśnych smaków.





Makaron z sosem cytrynowo-jajecznym
dla 2 osób
Przepis pochodzi z książki "30 minut w kuchni"  Jamie Oliver

Składniki:
2 żółtka
125 gr parmezanu + do posypania
sok i skórka otarta z 2 cytryn
mały pęczek świeżej bazylii
oliwa z oliwek
sól, pieprz
makaron spaghetti

 

Żółtka wbić do miski. Dodać 3 łyżki oliwy, sporą szczyptę soli i pieprzu. Starty parmezan wsypać do żółtek, następnie dodać sok i skórkę otartą z cytryn. Pół pęczka bazylii utrzeć w moździerzu na miazgę, drugą połowę grubo posiekać. Całą bazylię dodać do żółtek, dobrze wymieszać, doprawić solą i pieprzem. Makaron ugotować al dente, szczypcami przekładać do garnka z sosem, lub jeśli nie dysponujemy szczypcami, odcedzić zachowując kilka łyżek wody z gotowania. Od razu połączyć z sosem, dodać 2-3 łyżki wody z gotowania. Podawać z listkami świeżej bazylii, posypany parmezanem.

Smacznego!

Podwójna moc węglowodanów :)

Do dań podwójnie nabuzowanych węglowodanami chyba wszystkie kobiety podchodzą z dużą dozą dystansu. Może dla niektórych to bariera nie do przejścia. Wszak w dobie diet białkowych węglowodany to złoooo! Szczerze mówiąc, mimo, że w diety dawno już przestałam wierzyć, długo nie mogłam się przemóc żeby zrobić risotto z ziemniakami. Warto, bo zjedzenie jednej porcji nie zabija, nie powoduje, że na drugi dzień pojawiają się nam dwa podbródki i trzy oponki.. Co więcej - jest zaskakująco dobre!

RISOTTO Z ZIEMNIAKAMI
Przepis pochodzi z Kwestii Smaku
Porcja dla 2 osób

Składniki:
4 łyżki masła
1 cebula drobno posiekana
1 por przekrojony na cztery części i drobno posiekany
1 łyżka oliwy
2 ziemniaki pokrojone w kosteczkę
sól, pieprz
1 mała suszona pokruszona papryczka chilli
1 łyżeczka suszonego tymianku
1/2 łyżeczki suszonego estragonu
150 gr ryżu arborio
1/2 szklanki białego wytrawnego wina
0,75- 1 litr bulionu
tarty parmezan

W dużym garnku roztopić 2 łyżki masła, dodać posiekaną cebulę i zeszklić ok. 5 minut.  Dodać pora i łyżkę oliwy, smażyć 3 minuty. Wrzucić ziemniaki, doprawić solą i pieprzem. Dodać chilli, tymianek i estragon, smażyć 4 minuty. Wsypać ryż, smażyć 2 minuty, dolać wino, smażyć, aż wyparuje.
Bulion trzymać na małym ogniu, żeby cały czas był gorący. Dodawać po chochelce, do momentu, kiedy ryż i ziemniaki będą miękkie. Dodać pozostałe 2 łyżki masła i garść tartego parmezanu.Wymieszać, po 2-3 minutach zdjąć z ognia i od razu podawać.

Smacznego!

Brzydkie jest dobre...

Wiem jak wiele znaczy estetyka jedzenia. Sama staram się przyrządzać potrawy tak, żeby najpierw zadziałał zmysł węchu, później wzroku, a dopiero na końcu smaku. Tak, to jest sytuacja idealna. Niestety trudno doświadczyć takiej kolei rzeczy w przypadku dań kuchni indyjskiej. Są nieładne. Po prostu. Nie ma się co zniechęcać, bo po kilku próbach każdy się przekona, że im bardziej dziwne kształty i kolory w stylu paciajowatej zielonkawo-żółtej brei przybiera potrawa tym lepiej :) Dzisiaj kolejny dal, który można przyrządzić z fasolki mung, zielonego groszku lub grochu (lub każdego po trochu). Wszystkie dale (zupy zawierające nasiona strączkowe) są bardzo pożywne i na długo zapewniają błogie poczucie sytości.

DAL TARKARI
z książki Kuchnia Kryszny z małymi modyfikacjami
dla 4-6 osób

Składniki:
200 gr fasolki mung (ja użyłam pół na pół z żółtym grochem)
1,9 l wody
1 łyżeczka soli
2 liście laurowe
1 laseczka cynamonu przełamana na pół
1 łyżeczka kurkumy
275 gr różnych warzyw ( ja dałam kalafior, ziemniaki, marchew)
1 łyżka masła
1 łyżka oleju
1,5 łyżeczki kminu rzymskiego
1 pokruszona suszona chilli
1 łyżeczka startego świeżego imbiru
1/4 łyżeczki asafetidy lub mały kawałek drobno posiekanej cebuli
1 łyżka posiekanej kolendry lub natki pietruszki
cząstki cytryny do podania

 

Fasolkę (groch) przemyć na sicie. Zagotować wodę w dużym garnku, osolić, wrzucić liście laurowe i cynamon. Do gotującej się wody dodać fasolkę.
Kiedy woda zagotuje się ponownie zmniejszyć ogień i gotować pod przykryciem ok. 20 minut na średnim ogniu. Dodać kurkumę i masło, wsypać pokrojone warzywa przykryć i gotować dalej aż warzywa będą miękkie, a fasolka całkowicie rozgotowana. Zmniejszyć ogień do minimum i przygotować potrawy:
W małym rondelku rozgrzać olej. Wrzucić ziarna kminu oraz pokruszone chilli. Kiedy kminek zbrązowieje (zaczyna strzelać i pachnieć) dodać starty imbir i asafetidę (lub cebulę), smażyć kilka sekund, po czym wlać mieszankę przypraw do zupy. Przykryć i gotować jeszcze ok. 5 minut. Podawać z ryżem lub pieczywem, posiekaną kolendrą (lub natką pietruszki) i cząstkami cytryny.

Smacznego!

Zima! :)

Lubię zimę. Lubię wracać do domu w popołudniowym zmroku. Lubię objuczona zakupami iść w tumanach śniegu na mrozie. Lubię grzańca na rynku, choinki i tandetne światełka. Lubie zapach pościeli poddanej mroźnym torturom. Lubię bałwany, śnieżynkowe bitwy i budowanie igloo. Lubię szczypanie policzków i czerwone nosy.  Kontrowersyjne wyznanie? Tak mi się wydaje, że zima jest ostatnią rzeczą, której współczesna cywilizacja rozmiłowana w wygodzie, nie potrafi zmienić. Na razie. Poza maniakami sportów zimowych nie znam osoby, którą cieszyłaby ta pora roku. Kierowcom źle, pieszym jeszcze gorzej... A ja z dziką radością witam i mróz i śnieg... :) Zimo trwaj!

 "...ciągle pada śnieg, niech zasypie nas, całkiem miło jest w ten  zimowy świąteczny czas..."

A jak wiadomo zimą możemy sobie pofolgować! Łosoś w sosie pomidorowo-śmietanowym, aromatyczny, rozgrzewający, w sam na regenerację sił po mroźnej przechadzce.

Łosoś w sosie śmietanowo-pomidorowym
At home with Madhur Jaffrey 
4 porcje


Składniki: 
Do natarcia łososia:
500 gr filetów łososia bez skóry
1/4 łyżeczki soli
1/8 łyżeczki kurkumy
1/8 łyżeczki pieprzu cayenne

Łososia natrzeć przyprawami, włożyć do woreczka foliowego i włożyć do lodówki na co najmniej godzinę.

Na sos:   

1 szklanka passaty (ok. 250-300 ml)
1 szklanka gęstej śmietany - ja użyłam 18%
1/2 łyżeczki soli miałkiej lub 1 łyżeczka soli morskiej
1 łyżeczka cukru
1 łyżeczka przyprawy garam masala
1 łyżeczka utłuczonego w moździerzu lub zmielonego kminu rzymskiego (kumin)
1 łyżka soku z cytryny
1/8 łyżeczki pieprzu cayenne
2 łyżki posiekanej świeżej kolendry

Wszystkie składniki na sos wymieszać lub zmiksować. Odstawić.

Do smażenia:
1 łyżka oleju
1/2 łyżeczki nasion kminu rzymskiego (kumin)

Rozgrzać olej na patelni na średnim ogniu. Dodać nasiona kminu, gdy zaczną podskakiwać (po ok. 10 sek.) wlać sos. Gotować na wolnym ogniu, mieszając od czasu do czasu. Po około 10 minutach dodać kawałki łososia i gotować ok. 4 minuty. Podawać z ryżem basmati.

Smacznego!

Zapiekanka ziemniaczana

Dzisiaj prosto, zwyczajnie, po ziemnaczanemu. Taką zapiekankę można sobie wymyślić, wystarczy otworzyć lodówkę i sprawdzić stan posiadania. U nas ziemniaki są zawsze, a towarzyszyły im: brokuł, marchewka, seler naciowy, por... Pełna dowolność, danie akurat na dzień, w którym wyściubienie nosa z domu po brakujący do przepisu składnik jest wyprawą ku szczytom Himalajów. Przepis jest taki: kilka warzyw, coś do sklejenia ich w spójną całość, ulubione przyprawy i... zajadamy :)

Zapiekanka ziemniaczana
dla 4 osób

Składniki:
6 ziemniaków
brokuł
por
2 marchewki
seler naciowy 2 małe łodygi
cebula
2-3 ząbki czosnku
150 gr sera żółtego (gouda, cheddar)
2 jaja
przyprawa do ziemniaków
papryka ostra w proszku
sól,pieprz

Ziemniaki gotujemy do miękkości, ale tak, żeby się nie rozpadały, kroimy w talarki (można ugotować już uprzednio pokrojone). Marchewkę i seler kroimy w talarki, brokuła dzielimy na małe różyczki, gotujemy razem do miękkości. Por kroimy w piórka, cebulą i czosnek drobno siekamy - wszystko podsmażamy chwilę na patelni, aby straciły intensywną ostrość.
Naczynie żaroodporne (u mnie okrągłe ok. 26 cm średnicy) smarujemy masłem. Na spodzie wykładamy połowę ziemniaków, posypujemy przyprawą do ziemniaków, papryką ostrą, solą i pieprzem. Na to wykładamy połowę mieszanki pora, cebuli i czosnku, następnie całość mieszanki marchwi, brokuła i selera i znowu mieszanka z porem.
Wierch posypujemy startym serem, zakrywamy ziemniakami i sypiemy przyprawy. Wszystko zalewamy zbełtanymi jajkami. Zapiekankę pieczemy 30 minut w temp. 200 stopni.


Smacznego!

Tagliatelle z owocami morza

Owoce morza, czyli morskie stworki-potworki pojawiły się w moim menu (tak jak zresztą i ryby) dzięki usilnym zabiegom mężuli i Kluska, któremu musiałam jakoś przekazać białko, a nie mogło to być białko nabiałowe (alergia), ani zwierzęce (awersja). Po dziesięciu latach z górką (tak tak, można przeżyć więcej niż tydzień na diecie wegetariańskiej;) zaczęłam odkrywać te smaki na nowo. I mam już swoje tridum, którym mogłabym się żywić naprzemiennie non-stop: łosoś, krewetki, pstrąg. Dzisiaj krewetki w brawurowym towarzystwie ośmiorniczek, omółek i innych mackowatych :) Szybkie, proste danie, a jak wiadomo, w prostocie siła i piękno.

Tagliatelle z owocami morza
przepis zaczerpnięty z bloga White Plate z małymi modyfikacjami
na 2 porcje

Składniki:
6 gniazdek makaronu tagliatelle
serek Philadelphia
1 łyżka masła
2 ząbki czosnku
250 gr mieszanki owoców morza
kilka nitek szafranu
1/2 łyżeczki pieprzu cayenne
1/2 łyżeczki mięty suszonej
1/2 łyżeczki oregano
1 pomidor obrany ze skórki i pokrojony w kostkę
bazylia świeża do przystrojenia
sól, pieprz

Masło rozgrzać na patelni, dodać czosnek, chwilę podsmażyć, uważając żeby nie zbrązowiał. Dodać owoce morza, poddusić 5 minut. Dodać przyprawy (pieprz cayenne, mięta, oregano) i serek Philadelphia. Dokładnie wymieszać, dodać pomidora i dusić jeszcze 3 minuty. Ugotowany makaron wymieszać z sosem.

Smacznego!

Zielono mi ! :)

No tak. Jest listopad i trzeba się z tym pogodzić. Zdecydowanie najmniej ulubiony, bury, smutny miesiąc w roku. Ale może dzięki niemu grudzień i święta wydają się takie radosne i piękne? Cały listopad wegetuję, jakby w półśnie czekam aż dobrnę końca, oby tylko się nie dać depresji, tym myślom, że wszystko jest bez sensu. Ja bez sensu, On bez sensu, my bez sensu... I w końcu pstryk - przychodzi Mikołaj, ten rubaszny, zarośnięty gostek, przynosi mi jak co roku kalendarz adwentowy, z którego przez cały miesiąc będę wyjadać czekoladki, odliczając dni do Wigilii. Może to ta czekolada..?:) Nie ważne co - już tylko chwilka i mam nadzieję nastanie piękna, śnieżna jak jasna cholerka zima. A tymczasem coś dla sceptyków - koloroterapia naprawdę działa! Oto i przykład...

FUSILLI NA ZIELONO
przepis pochodzi z BBC GoodFood
na 4 porcje

Składniki:
400 gr makaronu fusilli (świderki)
225 gr szpinaku świeżego lub mrożonego w liściach dobrze odciśniętego
250 gr serka mascarpone
30 gr parmezanu startego
55 gr orzeszków piniowych podprażonych na suchej patelni
2-3 ząbki czosnku
sok z połowy cytryny

Ugotować makaron. Podczas gotowania szpinak, ser mascarpone, sok z cytryny i czosnek zmielić na gładki sos. Makaron odcedzić, przełożyć z powrotem do garnka, postawić na małym ogniu. Dodać sos, orzeszki pinii, wymieszać. Chwilę podgrzać. Podawać posypany parmezanem.

Smacznego!    

Kaszotto...? Gotowanie czas zacząć!

Kaszotto to autorska nazwa na coś co się w oryginale nazywa risotto z kaszy. Mnie się podoba kaszotto i niech już tak zostanie. Na pewno nie ustępuje smakowo tradycyjnemu risotto, a kto wie, może nawet lekko je przewyższa. Bo w życiu już tak jest, że trzeba podejmować nowe, nawet ryzykowne wyzwania, żeby wykroczyć poza szarą rzeczywistość i zasmakować czegoś nowego, czegoś zaskakującego i w końcu - czegoś pysznego! A kasza choć taka swojska, nasza polska, to jednak zapomniana. Mam taki postulat - przywróćmy kaszę do naszych kuchni! :) Kto jest za?


 

Kaszotto z dynią i papryką
przepis z modyfikacjami pochodzi z bloga Pieprz cz Wanilia
Dla 4 osób

Składniki:
szklanka kaszy jęczmiennej mazurskiej
cebula drobno posiekana
1/2 małej dyni
1 dorodna czerwona papryka
3 łyżki oliwy (lub pół na pół z masłem)
100 ml białego wytrawnego wina
ok. 1,4 l bulionu warzywnego
świeży lub suszony tymianek
garść świeżych ziół (ja użyłam kolendry i świetnie pasowała, ale sprawdzi się natka, bazylia, szczypiorek.. co kto lubi)
garść parmezanu

 

Dynię wydrążyć, obrać, pokroić w kostkę. Paprykę przekroić na pół i oczyścić z nasion. Wyłożyć warzywa na blachę do pieczenia, popieprzyć, posolić, posypać tymiankiem, hojnie skropić oliwą i przemieszać. Piec w piekarniku nagrzanym do 190 stopni ok. pół godziny, aż dynia będzie miękka, a skórka papryki poczerniała. Po wyjęciu z piekarnika z papryki zdjąć skórkę i pokroić w paseczki. Odstawić.
Na dużej patelni rozgrzać oliwę (+masło), wrzucić cebulę i zeszklić. Wsypać kaszę, chwilę przesmażyć.  Zalać winem i mieszać do wchłonięcia. Teraz wlewać po chochelce bulionu, jak przy risotto, odczekując z kolejną, aż kasza wchłonie porcję płynu. Kasza powinna być gotowa w około 20 minut. Dodać warzywa, doprawić świeżo zmielonym pieprzem i solą. Zdjąć z ognia i wmieszać świeże, posiekane zioła. Na talerzu posypać startym parmezanem.

Smacznego!

Dynia wygląda, dynia smakuje, dynia ratuje...z opresji

W życiu każdego kuchcika jest czas na świętowanie sukcesów i czas na przeżywanie porażek. Dzisiaj niestety rzecz o tym drugim. No więc miało być tak pięknie, dorwałam jakieś wycinki przedstawiające - jak twierdził autor - rdzenną kuchnię hinduską. Nie byłabym sobą, gdybym nie wybrała najbardziej zawikłanego dania, wymagającego pracy (z przerwami) niemal całą dobę. Curry z soczewicy z uttapam wyszło... jak wyszło.. Mężuli smakowało, ale jego nie należy posądzać o zbytni obiektywizm.
Na ratunek przyszła dynia. Przepraszam - Jej Wspaniałość Dynia. Dynię uwielbiam pod każdą słodką i słoną postacią, nie sposób jej chyba zepsuć. Dzisiaj zupa, która podobno pochodzi z Libanu i serwowana jest w jednej z restauracji libańskich w Warszawie. Ale zbędnych promocji raczej nie potrzebuje:)

ZUPA DYNIOWA Z SOCZEWICĄ
dla 4 osób

Składniki:
szklanka czerwonej soczewicy
750 gr obranej dyni
duża marchew
łodyga selera naciowego
2 ząbki czosnku
2 łyżki masła
2 łyżki świeżego posiekanego imbiru
1 łyżka przyprawy curry
3 łyżki oleju
1 łyżka soku z cytryny

Do podania: pół szklanki oleju, pół szklanki świeżej kolendry- zmiksowane razem

Soczewicę zalać zimną wodą i odstawić na godzinę. Dynię, marchew, łodygę selera i cebulę pokroić w kostkę. W garnku rozgrzać olej z masłem, wrzucić warzywa, imbir i czosnek, smażyć na średnim ogniu ok. 15 minut mieszając. Zmniejszyć ogień, dodać curry, dusić jeszcze przez chwilę.
Dodać soczewicę i 4-5 szklanek wody, gotować pod przykryciem ok. pół godziny, aż soczewica będzie miękka. Doprawić solą, pieprzem i sokiem z cytryny. Przed podaniem do każdej porcji dodać łyżkę oleju kolendrowego.

Smacznego!

Gudżarati urad dal

Hinduskie potrawy są w ścisłej czołówce najczęściej przez nas gotowanych, najulubieńszych, naj, naj, naj... Zaczęło się od nieśmiałych wypraw do krakowskich (i nie tylko) knajpek hinduskich w poszukiwaniu smaku. Nie żeby kuchnia polska go nie miała, niestety dla wegetarianki nie ma zbyt wiele do zaoferowania. Indie- kraj rządzony przez wegetarian, kraj wegetariańskiego Boga, to mój raj obiecany :) I albo ten świat tysiąca aromatów, smaków, przypraw się kocha, albo nienawidzi. Na pewno warto choć raz w życiu spróbować samosów, masali, mango lassi. Zdecydowanie moje życie bez nich byłoby niepełne. A tymczasem Gudżarati Urad Dal bez urad dalu. To znaczy zamiast rzadko u nas spotykanego strączka dodałam fasolkę mung. Myślę, że sprawdzi się też soczewica. Od tej zupki naprawdę ciężko się oderwać... ;) Ale, jak wszystko co dobre zupkę trzeba sobie racjonować, ma niesamowicie dużo białka.

GUDŻARATI URAD DAL - INDYJSKA ZUPA JOGURTOWA
dla 4 osób
przepis pochodzi z książki Kuchnia Kryszny

Składniki:
375 ml jogurtu
1 łyżka brązowego cukru (trzcinowy)
1,6 l wody
200 gr urad dalu lub w mojej wersji fasolki mung
1/2 łyżeczki kurkumy
2 liście laurowe
sól do smaku (około płaskiej łyżeczki)
1 łyżka oleju
1 łyżeczka nasion gorczycy
2 pokruszone suszone chilli (dla fanów umiarkowanej ostrości jedna papryczka zdecydowanie wystarczy)
2 łyżeczki nasion kopru włoskiego
1 łyżeczka startego świeżego imbiru

Jogurt, cukier i 200 ml wody wymieszać i odstawić. Fasolkę umyć i odsączyć. Pozostałą wodę zagotować w garnku, wrzucić fasolkę i gotować bez przykrycia około 10 minut (zbierać pianę jeśli pojawi się na powierzchni). Dodać kurkumę, liście laurowe i sól . Przykryć i gotować około 20 minut na średnim ogniu, aż ziarenka fasolki będę zupełnie miękkie. Wyjąć liście laurowe i zmiksować na papkę. Następnie gotować dalej na małym ogniu.

Na średnim ogniu rozgrzać na patelni olej i dodać nasiona gorczycy. Kiedy przestaną strzelać dodać chilli, nasiona kopru włoskiego i imbir. Smażyć chwilę ciągle mieszając. Wlać do jogurtu, a jogurt do zmiksowanej masy. Zmiksować chwilkę, gotować jeszcze 5 minut. Podawać z ugotowanym ryżem lub pieczywem indyjskim.

Smacznego!

Szpinak na dzień dziecka

Dzień bez dziecka dniem dziecka rodzica :) Niestety nadal, mimo dumnego wieku prawie 2 lat Kluska, mam problem z pozostawianiem go na dłużej niż kilka godzin z dala ode mnie. Najpierw są ambitne plany, och ile ja rzeczy zrobię jak będę mieć dzień tylko dla siebie... a spędzam go rozmyślając, czy on na pewno nie tęskni, czy nie ma mi za złe tego chwilowego porzucenia... Matka Polka? Matka Kwoka?? Mam nadzieję, że to tylko kwestia czasu.
A więc korzystając z tego dnia dziecka bez dziecka zajmuję myśli i podniebienie szpinakiem. Moi rodzice mieli na tyle zrozumienia, że nie katowali mnie w dzieciństwie żadnymi zielonkawymi brejami. Dzięki temu, już w dorosłym życiu, podeszłam do szpinaku bez żadnej skrywanej urazy. I w Dzień Dziecka, Dzień Niepodległości cześć i chwała szpinakowi! :)

ZAPIEKANKA ZIEMNIACZANA ZE SZPINAKIEM
przepis pochodzi z Kwestii Smaku
z małymi modyfikacjami
Porcja dla 4 osób 

Składniki:
450 gr mrożonego szpinaku w liściach
1 kg ziemniaków
2 łyżki masła
1 cebula posiekana
3 ząbki czosnku przeciśnięte przez praskę
1 por posiekany w piórka
szczypiorek posiekany
1/3 łyżeczki gałki muszkatołowej
1 łyżeczka suszonego oregano
1 łyżka posiekanej natki pietruszki
250 gr ricotty
200 gr sera feta pokrojonego w kostkę
5 jaj
1/4 szklanki śmietany kremowej 30% lub 36%
100 gr śmietany 18%
40 gr startego parmezanu

Formę żaroodporną nasmarować oliwą- ja użyłam okrągłej o średnicy 26 cm. Szpinak rozmrozić i odcisnąć z wody. Obrane ziemniaki pokroić na plasterki, zalać w garnku wodą, posolić i gotować do miękkości. Odcedzić. Na patelni rozgrzać masło, dodać cebulę- zeszklić, pora oraz czosnek. Dusić pod przykryciem około 8 minut, od czasu do czasu mieszając. Pod koniec dodać szczypiorek.
Piekarnik nagrzać do 180 stopni.
Mix z patelni wymieszać ze szpinakiem. Dodać gałkę muszkatołową, oregano, natkę, pieprz i ewentualnie sól do smaku, wymieszać. Dodać połowę ricotty i połowę fety oraz jajka roztrzepane ze śmietaną 30%. Wszystko dokładnie wymieszać.
Na dno formy wyłożyć połowę ziemniaków, posypać solą i pieprzem. Wyłożyć całe nadzienie szpinakowo-serowe, posypać pozostałym serem ricotta i feta, polać śmietaną 18%.
Nakryć drugą połową ziemniaków, posypać szczyptą oregano, parmezanem, skropić oliwą.
Piec w piekarniku około 30 minut. Po wyjęciu odstawić na 5 minut do zastygnięcia.

Smacznego!

Spaghetti z sosem pomidorowym i mężczyzna w kuchni

Sięgnijmy do przeszłości, czyli do czasów studenckich. Gotowanie było tylko odległą marą, a do życia wystarczał mi zestaw składający się z serka wiejskiego z dodatkami uzależnionymi od nastroju. Raz na słodko z miodem i owocami, raz na wytrawnie z warzywami, albo - o zgrozo !- z majonezem, ketchupem i kiszoną kapustą... Wiem, niejednego człowieka nawet widok takiej potrawy mógłby zwalić z nóg. A ja.. chyba jak każdy student, jedzenia potrzebowałam do tego, żeby przeżyć, poświęcając mu jak najmniej czasu i energii.
Moment zwrotu akcji nastąpił wraz ze zmianą stanu cywilnego i macierzyńskiego. Duża zasługa w tym poślubionego, z którym zaczęłam odkrywać kulinarny świat smaków i aromatów. Ani się nie obejrzeliśmy a gotowanie stało się naszą pasją, która z dnia na dzień wciąga coraz bardziej.
A specjalnością Pana Domu (nie-perfekcyjnego na szczęście i nieszczęście) są makarony i sos pomidorowy pod różnymi postaciami. Na początek podstawowy sos pomidorowy konsumowany przez nas co najmniej raz w tygodniu. Do znudzenia? Nigdy w życiu! :)

SPAGHETTI Z SOSEM POMIDOROWYM
Porcja na 4 osoby

Składniki:
700 ml passaty
4-5 cm kawałek selera naciowego drobno posiekanego
1 cebula drobno posiekana
4 ząbki czosnku drobno posiekane
1 łyżka octu balsamicznego
duża szczypta suszonej szałwii
papryczka chilli suszona pokruszona lub świeża posiekana (każdy powinien sam dawkować sobie ostrość:)
3 łyżki oliwy
świeża bazylia
ziele angielskie 3 ziarenka
2 listki laurowe
starty parmezan
*opcjonalnie skórka starta z 1/4cytryny, którą dodajemy razem z octem balsamicznym
mięso mielone, które można podsmażyć na patelni i wymieszać z sosem

Oliwę rozgrzać w rondelku, dodać cebulę i podsmażyć ok. 1 minutę, dodać 2 ząbki czosnku i cały czas mieszając smażyć 30 sekund (uwaga, żeby czosnek nie zbrązowiał, bo stanie się gorzki). Wlać passatę, wrzucić liście laurowe, ziele angielskie i seler naciowy, gotować na średnim ogniu, mieszając od czasu do czasu ok. 10 minut. Dodać szczyptę szałwii, papryczkę chilli, łyżkę octu balsamicznego oraz pozostałe 2 ząbki czosnku. Na małym ogniu gotować kolejne 5 minut mieszając. Pod koniec dodać świeżą bazylię, doprawić solą i pieprzem do smaku, pogotować jeszcze chwilkę. Podawać z ugotowanym al dente makaronem spaghetti.

Smacznego!

Tajlandia w zasięgu ręki.

Kiedy zdarza mi się o czymś marzyć - a zdarza się coraz rzadziej od pojawienia się na świecie Kluska, bo po pierwsze on jest spełnieniem większości marzeń :) a po drugie czasu na swobodne bujanie w obłokach jakoś coraz mniej - no ale kiedy w końcu marzę, to prawie zawsze o podróżach. Mam duszę obieżyświata od urodzenia...a przynajmniej od pierwszych ucieczek z przedszkola.. ;) Najbardziej lubię te na własną rękę, własnymi ścieżkami, z niewielkim bagażem, za to z ogromnym entuzjazmem i otwartością na nowe doznania. Tak, tak - te kulinarne także.
Przed nami są 3 magiczne miejsca, każde inne, każde doskonałe na swój sposób, pełne pasji, aromatu, wspaniałych miejsc. Tajlandia, Indie, Maroko. Zobaczyć i umrzeć :) Albo zobaczyć i żyć dalej w poczuciu absolutnego spełnienia.
Na szczęście żeby poczuć klimat tych miejsc wystarczy chwila, kilka składników i chęć oczywiście. Ale co lepszego można zrobić w ponury jesienny dzień..?

RYBA SŁODKO-PIKANTNA
Przepis pochodzi z BBC GoodFood Magazine
Porcja dla 4 osób

Składniki:
3 łyżki czerwonej pasty curry
1 duża cebula pokrojona w piórka
1 czerwona papryka pokrojona w paski
pęczek świeżej kolendry, listki i łodyżki oddzielnie posiekane
400 ml mleka kokosowego (lub 200 ml mleka kokosowego i 200 ml bulionu warzywnego)
garść suszonego mango pokrojonego
700 gr filetów z białej ryby (np. dorsz) pokrojonej na kawałki, bez skóry

Na patelni rozgrzać pastę curry, dodać cebulę i smażyć do miękkości. Dodać paprykę i łodyżki kolendry i smażyć dalsze 2 minuty. Wlać mleko kokosowe, wrzucić mango i gotować 5 minut do zgęstnienia.
Dodać rybę i gotować 3-5 minut. Posypać listkami kolendry. Podawać z pieczywem tradycyjnym lub chlebkami naan, ewentualnie z ryżem.

Kotleciki z kaszy jęczmiennej, czyli jak oswoić strachy dzieciństwa

Często słyszę od znajomych: tego nie jem, tego nie lubię, tego nigdy do ust nie włożę... Obiektem największej niechęci jest oczywiście szpinak, utrwalony w pamięci wielu jako papkowata zielonkawa breja przypominająca... coś całkiem niezjadliwego ;) Ale o szpinaku innym razem. 
Mojemu podejściu do jedzenia przyświeca idea braku uprzedzeń. Nawet jeśli kiedyś sparzyłam się na jakimś produkcie potrafię próbować po wielokroć, urzeczywistniając tezę, że od nienawiści do miłości tylko jeden krok. No i tak dzisiaj w roli głównej pojawiła się kasza. Przyznam się, że do tego przepisu podeszłam bez większego przekonania i nadziei na pyszności tygodnia. O jakież była moje-nasze zdziwienie! Kasza jest super, mówię Wam :)

Kotleciki z oscypkiem/mozarellą i grzybami
Składniki:
KOTLECIKI
200 gr kaszy jęczmiennej mazurskiej
2 garści orzechów włoskich bez skórek (sparzonych i obranych)
pęczek szczypiorku
jajo
2 łyżki mąki
czerwona suszona papryczka chilli lub pół łyżeczki chilli w proszku
bułka tarta
olej do smażenia
roladka oscypka albo wędzona lub zwykła mozarella (gomółka)

GRZYBY
250 gr małych pieczarek
2 łyżki masła
2 ząbki czosnku
2 łyżki octu balsamicznego
1 łyżka miodu
pęczek natki

Kaszę gotujemy do miękkości (ok. 20 minut), studzimy i mielimy lub blendujemy razem z orzechami. Mieszamy z posiekanym szczypiorkiem, jajem, mąką, papryką. Dodajemy tyle bułki tartej żeby masa była zwarta i dało się z niej formować kotleciki. Robimy okrągłe kotleciki, obtaczamy w bułce i smażymy na oleju. Po przewróceniu na drugą stronę kładziemy na wierzch po plasterku sera, żeby się lekko roztopił (można przykryć na chwilę patelnię).
Pieczarki kroimy w plasterki. Na patelni rozgrzewamy masło, wrzucamy grzyby, zmiażdżony czosnek, przesmażamy. Dodajemy ocet balsamiczny i miód i szybko redukujemy na dużym ogniu. Dodajemy natkę.
Kotleciki podajemy z sosem pieczarkowym.



Smacznego!

Medytacja nad patelnią

Risotto to danie zdecydowanie dla cierpliwych. I wytrwałych. Stanie przy patelni z parującym płynem, 20 minut, praktycznie bez przerwy... 

Oczywiście nie należę do masochistycznej części społeczeństwa;) Gotowanie risotta ma swoje zalety. Po pierwsze najważniejsze - jest pyszne! Należy do tzw. "comfort food", czyli jedzenia, które przenosi mnie gdzieś w krainę łagodności. Po drugie, dla żyjących w wiecznej gonitwie myśli i czynów, to naprawdę świetny relaks, przymusowe zatrzymanie, gdzie ręka miesza, a myśli ulatują wraz z parującym bulionem. Ale to przychodzi dopiero z czasem, na początku prawie na pewno będziecie przebierać nogami:)

Zielone risotto z krewetkami 
przepis zaczerpnięty od Liski z White Plate
2 porcje

Składniki:
MARYNATA DO KREWETEK:
250 gr krewetek
20 ml oliwy z oliwek
czosnek 1 ząbek zmiażdżony
sok z połowy cytryny

Wszystkie składniki wymieszać w misce.

PASTA:
3 ząbki czosnku
2 dymki
100 gr świeżego szpinaku lub sałaty zwykłej, rzymskiej (raczej nie lodowej), sprawdzi się też roszponka
pęczek natki pietruszki
szczypta suszonego tymianku

Wszystkie składniki zmiksować na gładką pastę.

RYZ: 
200 gr ryżu arborio
800 ml bulionu warzywnego
1/2 szklanki białego wytrawnego wina
100 gr zielonego groszku
50 gr masła
starty parmezan

Na patelni rozgrzać oliwę, dodać ryż. Przesmażyć chwilkę i dodać wino. Mieszać aż płyn wyparuje. Dodawać po chochelce gorącego bulionu, czekając żeby płyn dokładnie się wchłonął przed dodaniem kolejnej. Jak dodamy naraz cały bulion zrobi się mało apetyczna breja.  Po dodaniu ostatniej porcji płynu dokładamy zieloną pastę, groszek, masło i parmezan. Smażymy minutę. Doprawiamy pieprzem (sól jest raczej zbędna).

Na drugiej patelni lub w małym rondelku smażymy krewetki w marynacie 3-4 minuty.

Risotto przekładamy do miseczek, wykładamy na wierzch krewetki, można posypać jeszcze parmezanem.

Smacznego!
 

Kaszka na dzień dobry... i na do widzenia dla słodkiego lenistwa

Nadszedł dzień końca błogiego lenistwa z kichanio-smarkaniem w tle. Czas wziąć się w garść pomyśleć o nadchodzącym tygodniu. A więc - obiecane menu i lista składników na wszystkie dania. W liście wypisuje wszystko, łącznie z cukrem, mąką i solą czyli składnikami powszechnie obecnymi w każdej kuchni, nie licząc studenckiej ;) Jeśli chodzi o smaki jakich będzie tu można doświadczyć, to tylko jedno jest pewne : będą bezmięsne z rybcią albo bez. Reszta jest totalną mieszaniną kuchni europejskiej, azjatyckiej i afrykańskiej. 

Ale do rzeczy. 

MENU:
1.Zielone risotto z groszkiem i krewetkami (albo bez krewetek jak ktoś nie lubi)

2.Kotleciki z kaszy jęczmiennej z serkiem i pieczarkowym sosem.

3.Ryba słodko-pikantna

4.Spaghetti z autorskim sosem pomidorowym Dawida K. :)

5.Zapiekanka za szpinakiem

6.Gudżarati urad dal, czyli indyjska zupka jogurtowa

7.Curry z soczewicy z placuszkami uttapam

Lista składników:

Ryby i owoce morza:                                                                       

- krewetki 250 gr                      

- ryba biała np. dorsz 700 gr   

Warzywa i owoce:

- cytryna

- czosnek

- 2 dymki

- sałata (zwykła, rzymska, byle nie lodowa) 100 gr

- groszek zielony (świeży, z puszki lub mrożony)

- 5 cebul

- seler naciowy

- 500 gr szpinaku

- 1 kg ziemniaków

- por

- szczypiorek

- natka pietruszki

- papryka czerwona

- kolendra

- mango suszone garść

- 3 pomidory świeże lub z puszki

- papryczka chilli  zielona

- bakłażan

- orzechy włoskie

- pieczarki 250 gr

- wiórki kokosowe

- imbir

Zbożowe i strączkowe:

- bułka tarta

- mąka pszenna

- kasza jęczmienna mazurska 200 gr

- soczewica

- ryż

- urad dal albo fasolka mung albo inny strączek 200 gr

- ryż do risotto np. arborio 200 gr

- spaghetti

Nabiał i jaja:

- masło

- parmezan (grana padano, peccorino)

- ricotta 250 gr

- feta 200 gr

- 6 jaj

- śmietana 18% i 30%

- jogurt naturalny 375 gr

- mozarella zwykła lub wędzona albo oscypek - gomółka

Przyprawy:

- kostki bulionowe warzywne

- liście curry

- pasta z tamaryndowca

- pasta curry czerwona

- kozieradka

- koper włoski nasiona

- tymianek

- szałwia

- papryczki chilli suszone

- ziele angielskie

- gorczyca

- liście laurowe

- kurkuma

- gałka muszkatołowa

- oregano

- kolendra ziarenka  

Pozostałe:

- ocet balsamiczny

- miód

- oliwa

- olej

- mleko kokosowe

- soda oczyszczona

- cukier brązowy

- passata (pulpa pomidorowa)

- białe wino wytrawne

Ufff.. Oczywiście zgromadzenie powyższych składników podczas jednych zakupów może graniczyć z niemożliwością. W praktyce na bieżąco kupuję tylko warzywa, nabiał i ryby. Reszta jest zawsze "na stanie" i tylko uzupełniam zapasy. 

Dla osłodzenia końcówki długiego weekendu kaszka na śniadanko lub podwieczorek. Albo na dowolną chwilę małego smutku. Polubił nawet Klusek, którego ostatnio coraz ciężej niestety zadowolić... :)

Kasza jaglana ze smażonymi bananami w sosie pomarańczowym:

 3-4 porcje

Składniki:

1/2 szklanki kaszy jaglanej

szczypta soli

4 łyżki masła

szklanka mleka kokosowego

szklanka wrzątku

2-3 banany

2 łyżki miodu

2 pomarańcze

szczypta cynamonu i kardamonu

jogurt naturalny

4 łyżki wiórków

Kaszę przepłukać wodą. Do rondelka wlać szklankę wrzątku- lekko osolić, dodać kaszę, mleko kokosowe i łyżkę masła. Gotować do miękkości 10-15min. Banany pokroić na grubsze plastry. Na patelnię wlać miód, lekko podgrzać, dodać sok wyciśnięty z pomarańczy i zredukować do konsystencji gęstego syropu. Dodać cynamon i kardamon. Dołożyć banany i smażyć 3 minuty obracając plasterki. Kaszkę wyłożyć do miseczek, dodać banany z syropem, dużą łyżkę jogurtu i wiórki uprażone na suchej patelni.

Smacznego!

Sernik z białą czekoladą i jagodami.

Nadeszła jakże długo oczekiwana wena. Przyszła w dość niespodziewanym momencie pierwszego jesiennego przygnębienia spowodowanego chorobą i unieruchomieniem w domu, z równie chorym Kluskiem.
Przy zakładaniu bloga wiedziałam tylko jedno: chcę dzielić się z rodziną, przyjaciółmi, bliższymi i dalszymi znajomymi, a także z tymi jeszcze nie poznanymi, pasją do gotowania i tym co robię (dla poprawność i docenienia Mężuli - ROBIMY ;) ) na co dzień.
Dzięki małemu wywiadowi środowiskowemu wykrystalizowała się nisza rynkowa :) I tak oto mój blog od dnia dzisiejszego będzie nosił  dumną nazwę: "W siedem dni dookoła kuchni". Raz w tygodniu - taki jest ambitny plan - będę dzielić się moim tygodniowym jadłospisem na obiadki plus małe co nieco. Do tego zamieszczę listę potrzebnych składników.
W naszej wesołej rodzince taki system funkcjonuje od jakiegoś czasu i ma prawie same zalety: nie trzeba każdego dnia się zastanawiać co ugotować, by zakończyć rozmyślania na sandwichach z serem.. ;) Można skalkulować wydatki, wybrać najoszczędniejsze miejsce dokonywania zakupów... No tak, trzeba tylko się zmobilizować. Ale jak to mówią: bez pracy nie ma kołaczy, a chcieć to móc.

Dzisiaj zamieszczam przepis na sernik z białą czekoladą i jagodami z najbardziej inspirującego bloga w Polsce White Plate.

SKŁADNIKI:
Spód:
250 gr ciasteczek Digestive oblanych czekoladą  (ja daję więcej- ok. 300 gr)
100 gr roztopionego masła (analogicznie można dodać 15-20 gr więcej)

Masa:
1 kg sera mielonego
1 budyń waniliowy lub śmietankowy
90 gr cukru
1 cukier waniliowy (najlepiej z prawdziwą wanilią)
3 jaja
50 gr  miękkiego masła
200 gr białej czekolady pokrojonej na małe kawałeczki
ok. szklanka jagód, mogą być mrożone

Tortownica o śr. 26 cm ( sernik będzie wyższy i okazalszy jeśli tortownica będzie mniejsza - ok. 22 cm)

Spód: ciasteczka miksujemy, dolewamy masła wciąż miksując. Wylepiamy spód i boki tortownicy. Tortownicę trzeba obwinąć folią aluminiowym, co zapobiegnie wyciekowi masła. W piekarniku nagrzanym do 180 st. podpiekamy 10 minut.

Masa: Ser zmiksować z cukrem, cukrem waniliowym i budyniem. Nadal miksując dodawać po jednym jajku oraz masło. Wyłączyć mikser, wmieszać do masy czekoladę. Masę serową wylać na podpieczony spód, posypać wierzch jagodami.
Piec ok. 50 minut w 180 st. Po upieczeniu studzić w piekarniku. Najlepiej smakuje po nocy spędzonej w lodówce.

SMACZNEGO!

Do biegu, nie gotowa, ale... start!

Czas rozpocząć tą wielką i mam nadzieję niekrótką przygodę z blogowaniem. Ponad 2 lata podziwiania i podglądania ikon polskiej (i nie tylko) blogosfery nabuzowały mnie chęcią posiadania czegoś swojego. Tak, to będzie "mój blog". Na pewno niedoskonały, z raczkującymi umiejętnościami fotograficznymi, z początkami eksperymentów kulinarnych, ale z jakimż entuzjazmem, z jakim zapałem...!

A czego tak właściwie moja pisanina będzie dotyczyć? W większości kucharzenia :) Bo gotowanie i smakowanie to pasja, którą dzielę razem z Mężulą. Od czasu do czasu będzie przebłyskiwać moje wciąż świeże macierzyństwo ;) I last but not least czyli aktywność psycho-ruchowa i newsy z miasta Krakowa.

A więc - chwila oddechu i do dzieła!